Organizator:
Partnerzy:
DZIAŁAJ
BĄDŹ
AKTYWNY
Pierwsze kroki
W miarę rozwoju programu „Rak Jelita Polska” i pozyskanych środków finansowych, planujemy utworzenie punktu stałej pomocy informacyjnej dla osób z podejrzeniem raka jelita grubego.
Jeśli uważasz, że możesz mieć objawy raka jelita grubego,
zasięgnij porady lekarza rodzinnego i poproś o dalsze badania.
To jest najrozsądniejsze wyjście udanie się do lekarza rodzinnego wcześnie by mieć pewność, niż myślenie że objawy same znikną lub nastąpi samorzutna poprawa.
PAMIĘTAJ niezależnie od tego ile masz lat, nigdy nie przyjmuj informacji, że jesteś za młody/a na raka jelita grubego. Chociaż rak jelita grubego występuje częściej u osób w wieku od 50 wzwyż, to jednak coraz bardziej wpływa na wszystkie grupy wiekowe. Jeśli masz objawy, poproś lekarza rodzinnego o skierowanie na dalsze badania.
Jeśli masz jakieś pytania na temat raka jelita grubego, skontaktuj się ze swoim lekarzem lub lokalnym szpitalem, który może odpowiedzieć na konkretne pytania na temat leczenia. Nie należy bać się prosić o pomoc, na każdym etapie objawów raka jelita grubego.
Dlaczego kolonoskopia jest ważna
i co jest kluczowe podczas przygotowywania się do niej
Powtarzające się lub alarmujące dolegliwości w obrębie jamy brzusznej wymagają wnikliwego badania. Zastosowanie USG jest wygodne, ale najbardziej przydatne jest w ocenie narządów litych, czyli miąższowych, takich jak wątroba, nerki czy śledziona. Wszędzie tam, gdzie znajduje się gaz, USG daje obraz niewyraźny i rozproszony. Inne metody obrazowania są bardzo przydatne, lecz niezwykle kosztowne (MRI) lub wymagają naświetlania pacjenta promieniami rtg (tomografia komputerowa).
W wielu chorobach przewodu pokarmowego niezwykle ważne jest, aby móc obejrzeć miejsce potencjalnych zmian chorobowych z bliska. Umożliwia to endoskopia, czyli w odniesieniu do jelita grubego kolonoskopia. Jest to badanie już powszechnie dostępne, ale wykonywane tylko w specjalnie do tego przygotowanych pracowniach diagnostycznych. Jest to procedura technicznie trudna dla lekarza, wymaga czasu, aby przygotować do niej sprzęt, wymaga wysiłku i niekiedy może być nieprzyjemna dla pacjenta. Niemniej stanowi wielką pomoc w rozpoznawaniu chorób jelita, także dlatego, że jako jedyna metoda daje nie tylko możliwość oglądania w naturalnej formie zmian chorobowych, ale i pobrania wycinków do badania mikroskopowego.
Wszystko to sprawia, że kolonoskopia jest badaniem zlecanym wówczas, gdy są do niej ważne wskazania. Jeśli pacjent nie jest dobrze przygotowany, czyli jego jelito nie zostało dobrze oczyszczone z mas kałowych, zmian chorobowych po prostu może nie być widać i wszystko należy zacząć od początku, albo pacjent zniechęca się i traci okazję do wczesnego rozpoznania groźnej choroby, którą można by w tym stadium całkowicie wyleczyć. Zatem kluczem do wykorzystania pełnego potencjału, jaki ma kolonoskopia, jest takie przygotowanie się do badania, aby zaglądając do wnętrza jelita lekarz miał na całej jego długości dobre pole widzenia. Nie jest to łatwe. Na początek ważne jest zachowanie diety ubogoresztkowej na kilka dni przed badaniem lub najpóźniej w dniu bezpośrednio poprzedzającym badanie. Można pić klarowne płyny i klarowne soki, kisiel czy słodką herbatę (unikać należy jednak płynów w kolorze czerwonym, który może fałszować obraz jelita).
Oprócz leku, ważne jest to, czy pacjent będzie chciał go samodzielnie zastosować, czy będzie skłonny do szczegółowego wypełnienia całej związanej z tym uciążliwej procedury. W praktyce pacjenci uskarżają się zazwyczaj na dużą objętość (nawet 4 litry!) bardzo niesmacznego roztworu, jaki wielokrotnie w ciągu godzin przygotowań muszą pić. Niektórzy z nich już na tym etapie rezygnują z udziału w badaniu.
Jelito grube funkcjonuje głównie jako magazyn resztek pokarmowych. Jest wiele leków ułatwiających wypróżnianie, jednak w celu przygotowania jelita do kolonoskopii należy nie tylko sprowokować wypróżnienie, ale wręcz oczyścić całe jelito z wszelkich zalegających mas kałowych. Zwykłe leki stosowane w leczeniu zaparć tej roli nie spełniają. Potrzebne są inne, które dzięki odpowiedniej objętości i uwodnieniu zadziałają skutecznie i dają wysokie prawdopodobieństwo dobrego przygotowania do zabiegu. Taki preparat przepisze lekarz kierujący na badanie.
Ponieważ dla pacjenta, jak i dla zespołu lekarzy i pielęgniarek w pracowni endoskopowej jest ważne, czy pacjent jest dobrze przygotowany, leki stosowane w tym celu są starannie oceniane i porównywane w kontrolowanych badaniach klinicznych. Te najlepsze są rekomendowane przez kompetentne towarzystwa naukowe.
Na skuteczność przygotowania składa się wiele elementów. Oczywiście ważny jest skład substancji czynnych znajdujących się w leku przeczyszczającym. Czasami są to tylko substancje osmotycznie czynne, czyli zatrzymujące wodę w świetle jelita, z dodatkiem niewielkiej dawki elektrolitów (sodu, potasu i chloru), a czasami stosuje się oprócz nich dodatkowo substancje pobudzające do większej aktywności błonę mięśniową jelita, co przyspiesza jego czynność i ułatwia wypróżnienie.
Oprócz leku, ważne jest to, czy pacjent będzie chciał go samodzielnie zastosować, czy będzie skłonny do szczegółowego wypełnienia całej związanej z tym uciążliwej procedury. W praktyce pacjenci uskarżają się zazwyczaj na dużą objętość (nawet 4 litry!) bardzo niesmacznego roztworu, jaki wielokrotnie w ciągu godzin przygotowań muszą pić. Niektórzy z nich już na tym etapie rezygnują z udziału w badaniu.
Z punktu widzenia chęci do „wypełniania zaleceń lekarskich” duża objętość środka przeczyszczającego o słabo lub w ogóle nieakceptowalnym smaku jest istotną wadą. Dlatego w poszukiwaniu leku bardziej akceptowanego przez pacjentów, co sprzyjałoby lepszemu ich przygotowaniu do badania, stosuje się też leki o małej objętości (ok. 300 ml) substancji czynnej, który potem należy popić 4 litrami wody lub innych klarownych płynów (w tym napojów izotonicznych), co bardzo ułatwia przygotowanie dla pacjenta. Z badań klinicznych wynika, że stopień akceptacji leków „niskoobjętościowych” jest znacznie wyższy, a przygotowanie do zabiegu równie dobre jak lekami wysokoobjętościowymi.
W skutecznym przygotowaniu się do badania kluczowe są również
instrukcje lekarza, co do godzin przyjmowania preparatów.
Czas przyjęcia kolejnych dawek jest bezpośrednio związany z godziną,
o której odbędzie się badanie kolonoskopowe.
Inne będzie postępowanie, gdy badanie zostało wyznaczone na godziny poranne (najczęściej przyjęcie leku dzień wcześniej), a inne, gdy badanie wyznaczono
na godziny popołudniowe (zaleca się przyjęcie leku w dawkach podzielonych,
dzień przed badaniem i w dniu badania).
Wszystkie wyżej opisane zalecenia, szczególnie ilość wypitych płynów i odpowiednie godziny przyjęcia każdej z dawek są kluczowe, a zastosowanie się do nich w przeważającym stopniu wpływa na dobre przygotowanie do badania.
Zatem trzeba pamiętać, że kolonoskopia jest bardzo wartościową metodą diagnostyczną i warto w pełni wykorzystywać jej potencjał, ponieważ umożliwia wykrywanie chorób, które wykryte we wczesnym okresie mogą być w pełni wyleczone. Przygotowanie do kolonoskopii jest procesem dość długotrwałym i wymagającym zaangażowania pacjenta. Warto wykorzystywać procedury przyjazne dla badanego, aby efektywność wykrywania nawet drobnych zmian chorobowych była możliwie największa. Konieczne jest bardzo restrykcyjne przestrzeganie zaleceń lekarskich.
Co świadczy o tym, że przygotowanie
do kolonoskopii powiodło się?
Kolonoskopia spełnia swoją rolę podczas poszukiwania wczesnych objawów, jeśli lekarz może dokładnie obejrzeć każdy fragment jelita grubego. To właśnie, dlatego dobre przygotowanie do kolonoskopii jest tak ważne. Ciężar tego zagadnienia jest istotny do tego stopnia, że jego szczegółowy opis znalazł swoje miejsce w rekomendacjach towarzystw naukowych. Mówią one o tym, jak przygotowanie ma być przeprowadzone oraz o tym, które leki sprawdzają się tu najlepiej.
Efekt przygotowania może być zweryfikowany dopiero po wprowadzeniu aparatu do jelita. W celu uzyskania obiektywnej i zrozumiałej dla innych lekarzy oceny opracowano różne skale. Jedną nich stanowi skala Aronchick. Posługując się nią podczas obserwacji pola widzenia w endoskopii lekarz może uznać, że przygotowanie jest „bardzo dobre”, ponieważ widzi co najmniej 95% powierzchni błony śluzowej, a wewnątrz jelita jest co najwyżej niewielka ilość przezroczystego płynu, który można przez odpowiedni kanał w endoskopie usunąć. Przygotowanie jest „dobre”, jeśli płyn pokrywa nie więcej niż 25% powierzchni błony śluzowej (5-25%), ale można go odessać i ciągle można dostrzec ok. 90% powierzchni jelita. „Wystarczające”, jeśli widać tyle samo powierzchni błony śluzowej, ale zalegająca treść jest jedynie półpłynna. Przygotowanie jest „słabe” jeśli półpłynna treść nie daje się spłukać i widać mniej niż 90% błony śluzowej. Jeśli w ogóle badanie trzeba powtórzyć, to w tej skali uznajemy, że jelito jest „nieoczyszczone”.
Są też i inne metody oceniania czy i jak bardzo przygotowanie powiodło się. Niektóre z nich są nawet jeszcze bardziej szczegółowe np. skala Boston, która każdej z trzech części jelita grubego (okrężnicy wstępującej, poprzecznicy, okrężnicy zstępującej) przypisuje od 0 do 3 punktów, przy czym „0” można przyznać za całkowity brak przygotowania danej części, a 3 punkty za bardzo dobre przygotowanie (cała błona śluzowa w danej części jest widoczna). Maksymalna suma punktów wynosząca 9 oznacza bardzo dobre przygotowanie, najmniejsza wynosząca 0 oznacza brak przygotowania.
Tym sposobem można zorientować się, że sama ocena przygotowania pacjenta do zbliżającej się procedury rozrasta się w istotną część wiedzy medycznej. Do tego można dodać, że mimo iż znane są bardzo korzystne efekty działania oczyszczającego leków o działaniu osmotycznym, to jednak prowadzenie kolejnych badań i wprowadzanie kolejnych udoskonaleń - w tym wzbogacanie składu leków o działaniu osmotycznym o substancje działające pobudzająco na zakończenia nerwowe w błonie mięśniowej jelita grubego - świadczy, że jest obszar do dalszej poprawy procedur prowadzących do jak najlepszego przygotowania pacjenta do kolonoskopii.
Praktyczne korzyści dla pacjenta
z dobrego przygotowania do kolonoskopii
Kolonoskopia przeprowadza się często jako badanie przesiewowe. Oznacza to, że badanie to wykonuje się u osób zdrowych, bez dolegliwości i bez jakichkolwiek niepokojących objawów. Jedynym kryterium może być wiek pacjenta lub wywiad rodzinny. Czyli badanie przesiewowe pozwala odszukać osoby, u których w chwili badania zmiany mają charakter łagodny, nie dają o sobie znać i można je skutecznie wyleczyć, zapobiegając ich dalszemu wzrostowi i przemianie w nowotwór złośliwy.
Kryterium wieku jest uwzględniane, ponieważ wiadomo, że u osób starszych takie wczesne zmiany występują częściej niż u młodszych. Natomiast wywiad rodzinny jest brany pod uwagę dlatego, że skłonność do występowania pewnych rodzajów nowotworów w niektórych rodzinach jest większa. Dlatego takie osoby wybiera się do badań przesiewowych częściej niż z rodzin nieobciążonych wywiadem.
Oprócz miar dobrego przygotowania do badania kolonoskopowego, takich jak ocena widoczności błony śluzowej oraz ocena treści zalegającej w jelicie (płynna, półpłynna, ale dająca się usunąć, stała itd.) można przyjąć jeszcze inne kryteria oceny przygotowania pacjenta do badania. Ciekawym sposobem jest częstość wykrywania już konkretnych patologii. Można domyśleć się, że dzięki dobrze oczyszczonej, a przez to dobrze widocznej błonie śluzowej widać także więcej - niekiedy nawet bardzo drobnych - zmian, np. polipów. Badane pod mikroskopem okazują się teraz łagodnymi nowotworami, ale pozostawione w jelicie za pewien czas mogłyby stać się ogniskiem złośliwego nowotworu.
W jednym z badań naukowych wykazano, że w kolonoskopiach, do których pacjent był dobrze lub bardzo dobrze przygotowany szanse na znalezienie polipów były o 46% do 73% większe.
Zatem jest to jeszcze jedna, bardzo praktyczna miara korzyści
dla pacjenta z dobrego przygotowania do kolonoskopii.
Informacje dla pacjentów przed badaniem jelita grubego*
Konsultacja: prof. dr hab. n. med. Jarosław Reguła
Centrum Onkologii – Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie
Klinika Gastroenterologii Onkologicznej
Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego
ul. Roentgena 5, 02-781 Warszawa
*Opracowano na podstawie zaleceń Society of American Gastrointestinal and Endoscopic Surgeons.
http://www.sages.org/publications/patient-information/informacje-dla-pacjenta-kolonoskopia/
Oczekuje Pani/Pan na wykonanie badania umożliwiającego obejrzenie jelita grubego od środka. Badanie to nazywane jest kolonoskopią.
Właściwe oczyszczenie jelita grubego przed zabiegiem
jest kluczowym warunkiem przeprowadzenia kolonoskopii.
Co to jest kolonoskopia?
Kolonoskopia to badanie, które umożliwia obejrzenie wnętrza jelita grubego.
Jest to jedna z najskuteczniejszych metod wczesnego wykrywania nowotworów przewodu pokarmowego. Zwykle wykonywana jest w szpitalu lub przychodni, w odpowiednio przygotowanym gabinecie zabiegowym. Giętki wziernik grubości do 1,5 cm wprowadzany jest przez odbyt do jelita grubego. Kolonoskopia umożliwia również wykrycie innych przyczyn dolegliwości ze strony układu pokarmowego, takich jak krwawienie z jelita grubego, przewlekła biegunka, trudności w oddawaniu stolca i wiele innych (szczegółowa lista na następnej stronie).
W jakim celu wykonuje się kolonoskopię?
- W celu zdiagnozowania zaburzeń oddawania stolca lub krwawienia z końcowego odcinka przewodu pokarmowego.
- Do rozpoznania zmian w śluzówce jelita spowodowanych przez różne choroby zapalne jelita grubego, na przykład wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
- U pacjentów, u których wcześniej wykryto nieprawidłowe zmiany w świetle jelita grubego, na przykład polipy i konieczne jest ich usunięcie.
- Jako badanie kontrolne po usunięciu polipów jelita grubego lub po niektórych zabiegach chirurgicznych, na przykład przy wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego.
- Jako badanie profilaktyczne w celu wykrycia zmian w świetle jelita grubego, na przykład nowotworu, polipów w ramach Programu Badań Przesiewowych (informacje na stronie pbp.org.pl).
Jak należy przygotować się do kolonoskopii?
Przed kolonoskopią jelito grube powinno zostać dokładnie oczyszczone ze wszystkich resztek pokarmowych i stolca. W tym celu należy przyjmować leki przeczyszczające oraz stosować specjalną dietę. Lekarz udzieli Pani/Panu szczegółowych instrukcji dotyczących właściwego przygotowania do badania.
W sytuacji gdy jelito grube nie będzie odpowiednio przygotowane, niemożliwa będzie prawidłowa ocena i badanie nie będzie miało wartości diagnostycznej lub trzeba będzie je powtórzyć.
Jeżeli nie jest Pani/Pan w stanie wypełnić zaleceń dotyczących przygotowania
do badania jelita grubego, proszę skontaktować się z lekarzem.
W czasie przygotowywania się do badania większość leków może być zażywana jak dotychczas, ale należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach.
- Osoby regularnie przyjmujące leki nasercowe, przeciw nadciśnieniu, astmie i inne powinny przyjąć zalecane dawki, popijając niewielką ilością wody.
- Osoby chore na cukrzycę powinny dodatkowo skonsultować z lekarzem sposób przygotowania oraz przed rozpoczęciem badania poinformować o chorobie lekarza wykonującego kolonoskopię.
- Osoby przyjmujące leki obniżające krzepliwość krwi lub preparaty zawierające kwas acetylosalicylowy powinny 7 dni przed badaniem przerwać ich stosowanie, po wcześniejszej konsultacji z lekarzem prowadzącym. Konieczna może być zamiana tych leków na inne. Fakt przyjmowania powyższych leków powinno się zgłosić przed rozpoczęciem badania lekarzowi wykonującemu kolonoskopię.
- Kobiety ciężarne i karmiące piersią powinny szczegółowo omówić z lekarzem, czy możliwe i wskazane jest wykonanie kolonoskopii oraz jaki jest ewentualny sposób przygotowania się do badania.
Uwaga: zasadniczo u kobiet w ciąży kolonoskopii nie powinno się wykonywać. - Przed badaniem należy pokazać lekarzowi całą dokumentację medyczną dotyczącą leczenia: karty wypisowe z leczenia szpitalnego, opisy wcześniej wykonanych badań, w tym endoskopowych, EKG, echokardiografii, oraz aktualne wyniki badań laboratoryjnych, takich jak: morfologia, elektrolity, układ krzepnięcia, grupa krwi. Ważne jest poinformowanie lekarza o ewentualnych uczuleniach na leki. Pacjent powinien podać nazwy i dawki stosowanych leków. Wskazane jest również zabranie ze sobą leków przyjmowanych regularnie.
Kolonoskopię można wykonać w znieczuleniu ogólnym po podaniu leków znieczulających. Jeżeli Pani/Pana badanie będzie wykonane w znieczuleniu ogólnym, trzeba zastosować się do specjalnych zaleceń dla pacjentów poddających się znieczuleniu ogólnemu do badania kolonoskopowego.
Czego można spodziewać się podczas kolonoskopii?
Badanie jest dobrze tolerowane przez pacjentów.
Może Pani/Pan odczuwać jednak parcie, wzdęcia, kolkę lub niewielki dyskomfort w jelicie grubym podczas badania. Kolonoskopia wykonywana jest giętkim wziernikiem (kolonoskopem) wprowadzanym przez odbyt do jelita grubego. Rozpoczyna się zwykle w pozycji leżącej na lewym boku, z nogami zgiętymi w kolanach i podciągniętymi w kierunku brzucha. Niekiedy konieczna jest zmiana pozycji ciała (na prawy bok, na plecy) w celu ułatwienia ułożenia kolonoskopu w jelicie. Podczas wprowadzania i wyjmowania wziernika śluzówka jelita jest dokładnie oglądana przez lekarza wykonującego badanie.
Oglądanie jelita grubego trwa zazwyczaj od 15 do 30 minut.
W czasie badania przez kolonoskop wprowadzane jest powietrze, co pozwala rozszerzyć ściany jelita i uwidocznić jego wnętrze. W zależności od sytuacji usuwany jest nadmiar powietrza lub wycofywany jest kolonoskop. Wprowadzenie aparatu jest zazwyczaj bezbolesne, choć może powodować krótkotrwałe dolegliwości bólowe oraz wzdęcia.
W czasie pokonywania kolonoskopem zagięć jelita grubego może być odczuwany niezbyt nasilony i szybko ustępujący ból brzucha.
Jeżeli lekarz podczas badania zauważy zmianę wymagającą szczegółowej oceny, może wykonać biopsję pobranie próbki tkanki, którą przesyła do badania histopatologicznego (oceny pobranych komórek w dużym powiększeniu za pomocą mikroskopu). Znajdowane polipy zwykle usuwa się podczas badania. Większość z nich jest łagodna, ale oceny dokonuje się dopiero po badaniu mikroskopowym. Do wycięcia polipów najczęściej używa się specjalnego narzędzia.
Co po kolonoskopii?
Na badanie warto udać się z osobą towarzyszącą,
która pomoże Pani/Panu wrócić do domu po badaniu.
- Po badaniu lekarz przekaże Pani/Panu jego wynik.
- Może Pani/Pan odczuwać wzdęcia, kurcze, uczucie pełności w jelicie grubym. Powoduje to powietrze wprowadzone do jelita grubego podczas wykonywania kolonoskopii. Dolegliwości ustępują po oddaniu gazów.
- Po badaniu bez znieczulenia ogólnego można normalnie się odżywiać i prowadzić zwykłą aktywność.
- Jeżeli wykonano znieczulenie ogólne, pozostanie Pani/Pan pod obserwacją do wybudzenia. W dniu badania w znieczuleniu ogólnym nie wolno prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych, ponieważ leki znieczulające mogą upośledzać refleks.
- Kolonoskopia i biopsja są bezpiecznymi badaniami. Komplikacje występują rzadko. Należą do nich krwawienie z miejsca pobrania wycinka (biopsji) lub po usunięciu polipa i przedziurawienie (perforacja) jelita, które może wymagać zabiegu operacyjnego w celu zaopatrzenia miejsca uszkodzenia. Rzadko występują objawy uboczne po podaniu leków znieczulających.
W przypadku pojawienia się takich objawów, jak: silny ból brzucha, gorączka, dreszcze lub krwawienie z odbytu w ilości większej niż 125 mililitrów (około pół szklanki), należy pilnie skontaktować się z lekarzem.
Niewielkie krwawienie z odbytu może być zauważalne do kilku dni po kolonoskopii.
Porady Żywieniowe
Wpływ nowotworu na stan odżywienia organizmu
Wiele osób chorujących na nowotwory ma problemy z jedzeniem. Brak apetytu, trudności ze spożywaniem posiłków, a w rezultacie utrata wagi i osłabienie to skutki choroby, a także efekty uboczne chemio i (lub) radioterapii.
Nowotwór powoduje w organizmie powstanie stanu zapalnego.
Mnożące się komórki nowotworowe wydzielają cytokiny, które mogą naśladować działanie substancji hamujących łaknienie i zwiększać zużycie energii przez organizm. Jednocześnie nowotwór wydziela czynniki powodujące rozpad białek i tkanki tłuszczowej. Wszystkie te reakcje metaboliczne przyczyniają się do pogorszenia stanu odżywienia chorego, nawet jeśli ten odżywia się prawidłowo.
Lokalizacja nowotworu
Jeżeli nowotwór jest zlokalizowany w przewodzie pokarmowym, może powodować zaburzenia trawienia i wchłaniania. U chorych przejawia się to w postaci dolegliwości, takich jak: nudności, wymioty, wzdęcia i biegunki po spożyciu określonych produktów. Rodzi to niechęć do jedzenia i utratę apetytu, co w efekcie prowadzi do spożywania zbyt małej ilości posiłków.
Umiejscowienie nowotworu może też utrudniać pacjentowi spożywanie posiłków. Na przykład, jeżeli guz znajduje się w przełyku, może powodować trudności z połykaniem.
Utrata apetytu
Utrata apetytu i występowanie innych dolegliwości, jak nudności i wymioty, pojawiają się także jako skutek uboczny leczenia przeciwnowotworowego. Terapia przeciwnowotworowa ma na celu zniszczenie komórek nowotworowych w organizmie, jednakże skutkiem ubocznym każdej metody leczenia jest uszkodzenie zdrowych komórek, głównie tych szybko dzielących się, jak np. komórki błony śluzowej jamy ustnej, przewodu pokarmowego oraz komórki mieszków włosowych. Dlatego też leczeniu onkologicznemu bardzo często towarzyszy intensywne wypadanie włosów, nudności, wymioty, biegunka oraz owrzodzenia jamy ustnej.
Charakter i stopień nasilenia efektów leczenia
Charakter i stopień nasilenia niepożądanych efektów leczenia zależy w dużym stopniu od wieku i stanu chorego oraz czynników takich jak: typ nowotworu, obszar jego występowania, rodzaj i czas trwania leczenia oraz dawki leków. Wiele ze wspomnianych powyżej dolegliwości odbija się niekorzystnie na stanie odżywienia pacjentów. Ich skutkiem jest rozwinięcie się niedożywienia, co w dalszej kolejności może prowadzić do pogorszenie stanu zdrowia oraz zmniejszenie efektywności leczenia.
Skutki uboczne leczenia
Zwykle pierwszym sygnałem występowania skutków ubocznych leczenia jest brak apetytu i uczucie pełności po spożyciu niewielkich ilości pożywienia. Rezultatem tego może być szybka utrata masy ciała w krótkim okresie czasu. Niedożywienie może rozwinąć się nawet u tych pacjentów, którzy jak się wydaje spożywają wystarczające ilości pożywienia. Wynika to z procesu zapalnego towarzyszącego chorobie, ale także częstych u chorych na nowotwory zaburzeń trawienia bądź wchłaniania. Na szczęście większości skutków ubocznych leczenia, odpowiedzialnych za powstanie złego stanu odżywienia, można uniknąć lub przynajmniej łagodzić ich nasilenie poprzez wprowadzenie niewielkich zmian, głównie w sposobie odżywiania chorego.
W dalszym etapie kampanii „Rak Jelita Polska” planujemy współpracę z profesjonalnymi firmami zajmującymi się tego typu doradztwem. Zapraszamy do współpracy, zwłaszcza na tym wczesnym etapie kampanii.
Znajdź specjalistę
Członkowie Polskiego Klubu Koloproktologii to najlepsi specjaliści w tego tupu chorobie. Napisz do nas na adres kontakt@rakjelita.pl, w miarę możliwości postaramy się pomóc w jak najkrótszym terminie. Natomiast jeśli masz jakieś pytania na temat raka jelita grubego, skontaktuj się ze swoim lekarzem lub lokalnym szpitalem, który może odpowiedzieć na konkretne pytania na temat leczenia.
Informacje zawarte na stronie „Rak Jelita Polska” mają stanowić podstawę do budowania świadomości choroby. Wszystkie materiały są wyłącznie informacyjne i nie mają intencji ani zamiaru zastępowania usług medycznych specjalistów oraz nie mogą być jako takie traktowane.
Są już z nami:
Patronat honorowy:
Partnerzy:
Wspierają nas:
Patroni medialni:
Kontakt:
ABK Grupa, tel.: +48 22 401 22 16, e-mail: kontakt@rakjelita.pl
„Rak Jelita Polska”, strona www oraz podmiot prowadzący program nie są odpowiedzialne za jakiekolwiek medyczne usługi, zabiegi, diagnozy lub leczenie.
To lekarz lub lekarze prowadzący pacjenta są wyłącznie odpowiedzialni za przeprowadzenie i stosowanie usług oraz zabiegów medycznych.
Wyłączną wolą lekarza lub pacjenta jest skorzystać lub nie z informacji oferowanych w ramach „Rak Jelita Polska”.
Informacje zawarte na stronie „Rak Jelita Polska” mają stanowić podstawę do budowania świadomości choroby. Wszystkie materiały są wyłącznie informacyjne
i nie mają intencji ani zamiaru zastępowania usług medycznych specjalistów oraz nie mogą być jako takie traktowane.
ABK Grupa 2018. Wszelkie prawa zastrzeżone.
